We wilden eerst vanuit Oostenrijk rechtstreeks dieper Veneto in, maar we besloten dat we dat toch teveel vonden in 1 keer, zeker omdat Italie nog veel meer moois te bieden heeft. We hebben dus een mooie ruime kamer met eigen badkamer en een terras, wat bijna net zo groot is als de kamer zelf, kunnen huren bij agriturismo Fagmilia Bertossi, in Faedis, Friuli, wat dan toch ook nog weer in Veneto ligt. Een streek waarvan we de wijnen niet zo snel op ons examen zullen krijgen, maar heel interessant, omdat ze hier met veel voor ons onbekende authentiek Italiaanse druivenrassen werken.
Bij aankomst zat er 1 man op het terras die zoonlief ging bellen. Deze kwam uit de wijngaard aangesneld met de trekker, om ons welkom te heten en de kamer te laten zien. We hebben gelijk maar aangegeven dat we graag in het hotel willen avondeten. Gelijk de pot van moederlief maar uitproberen! Iets wat we vaker tegenkomen: als je wilt eten bij Agriturismo of Chambre d’Hote, geef het zsm aan. Het liefst bij de reservering gelijk.
Het leuke is dat familie Bertossi het wijnhuis Colle Villano heeft. We wisten dat we bij een wijnboer gingen slapen, maar dat er zoveel achter zou zitten........
Om 17 uur ging het lokale cafe open (liep over in het restaurant). Om de haverklap kwamen er Italianen, waarschijnlijk vanuit het werk, dronken een glas wijn, maakten meer of minder uitgebreid een praatje met elkaar en vertrokken weer, hopelijk naar moeder de vrouw, want de cafe bezoekers waren alleen mannen.
Bruno Bertossi stuurt het cafe aan. Wij hadden zoonlief al wel verteld dat we met een wijnopleiding bezig zijn, maar hadden niet in de gaten dat Bruno daar direct op ging sturen.
We kozen zelf eerst voor een glas Ribollo Galla Extra Dry. Een mooie Spumante, fruitig (nectarine, appel) maar ook fris van smaak en in de nadronk wat kruidigheid. We vonden de wijn lekker, maar ook weer niet super. Daarom stond deze niet op onze bestellijst toen we weggingen. We kunnen, met de reis die we maken, maar enkele flessen tegelijk meenemen. We hebben bedacht om van de wijnen die we lekker vinden 1 of 2 flessen mee te nemen. Deze onderweg nog eens te proeven met een aantal studiegenoten en anders thuis. Als we de wijnen dan nog steeds top vinden, doen we een bestelling uit. Dit lijkt ons wel zo praktisch. Afijn, de Ribollo Galla Extra Dry stond dus niet op de bestellijst. Dat zinde Bruno niet, dus die kregen we bij vertrek cadeau. Een gouden greep van hem! In Languedoc hebben we de fles met vrienden gedronken. Daar, weliswaar op vakantie en in een relaxte atmosfeer op een veranda, kwam de wijn pas goed tot zijn recht. Heerlijk zacht en fris, laat maar doorkomen. Dus bij deze Bruno: we zijn toch fan!
Vervolgens hebben we de witte en rosé wijnen lijst, gedeeltelijk per glas afgelopen, aangestuurd door Bruno. De Friulano, Picolit en Verduzzo zijn de revue gepasseerd. Leuk om te proeven, maar voor ons niet uitzonderlijk genoeg.
Bij het eten, gemaakt door de vrouw van Bruno, dus Italiaanser kan niet, gingen we verder met rood. De wijnen werden steeds mooier!
We kregen het idee dat ze niet echt op eters hadden gerekend deze avond, maar desondanks werd er een mooie maaltijd voorgezet: stevige soep, rundvlees als een soort rollade met, vieze doorgekookte courgette (dat was jammer) en toe een super lekkere tiramisu. We kozen hierbij een fles Pignolo dele Veneze 2015. Een prachtig rode wijn, zo mogelijk nog transparanter dan een Pinot Noir of een Nebbiolo kan zijn. De wijn heeft een droge, warme en toch volle smaak met zachte tannines, dankzij de rijping in eiken vaten, helaas niet bekend hoe lang het daarin gelegen heeft. Bij de Tiramisu moesten we van Bruno echt een glas Refosco Riserva Affinato 2019 proeven. Voor de Affinato blijft de most 15 dagen in contact met de schil door regelmatig over te pompen. Dit levert dus een zachte en iets zoetere smaak van de wijn, met toch een droge afdronk op. Ja hoor: wij weer fan natuurlijk.
Gelukkig hebben we 2 nachten geboekt, dus we kunnen nog verder doorproeven. De andere middag schuiven we weer gezellig aan op het terras bij het cafe en starten we met de Pinot Grigio. Deze is zeer smaakvol, fruitiger dan dat we hem kennen van wat westelijke gebieden van Italie en heeft een mooie droge afdronk. Bij het eten kozen we voor de Schioppettino. Een mooie wijn, met aroma van bosbessen, bramen en frambozen. Mooie structuur, stevige wijn, maar warm en met een aangename tannine. Vinificatie: gelijk aan de Refosco, dus ook hier houdt men de most en schil voor 15 dagen met elkaar in contact door regelmatig over te pompen. Zelfde methode + andere druif = andere wijn.
Qua eten blijft ons de spaghetti met heerlijke ragout saus, hoe eenvoudig ook, ons voor altijd bij.
Mooi wijnhuis. Ben je er in de buurt, ga er gerust langs! Liefs vanaf 17 uur.
